Kun je worden wie je bent als je altijd een masker moet dragen?

Dat is de centrale vraag in mijn debuutroman die op 29 september as. uitkomt bij Godijn Publishing. Het begon allemaal met een vergeten verhaal van mijn grootmoeder en een fotootje dat ik jaren geleden vond op zolder bij mijn ouders. New York in de vorige eeuw, een erfenis en een man met een bolhoed en een zonnebril op vergeelde fotopapier. Drie ingrediënten die in mijn hoofd een verhaal werden. Hem vond ik direct een zonderling. Wat had hij te verbergen achter die zonnebril en dat vreemde lachje. Maar toen ik in 2010 naar New York verhuisde kwam ook het geheimzinnige gesprek naar boven dat ik jaren geleden met mijn oma aan haar keukentafel voerde. Ze vertelde me toen iets over de erfenis die zij van de man met de bolhoed had ontvangen, dat mijn fantasie direct prikkelde. Ik heb het laten liggen maar in New York was dat onmogelijk. Het verhaal ontwikkelde zich en er kwam een centraal thema om de hoek kijken. Hoe ontwikkel je je identiteit als je met geheimen leeft? Er is immers altijd die angst dat je wordt ontmaskerd of door de mand valt…